Panie Boże, ześlij mi chociaż jeden talent. Ona ma piękny głos, on świetnie odnajduje się w każdej sytuacji, a ta to już w ogóle zdolna: tańczy, liczy i rysuje… Ja to chyba nic nie mam. Otóż masz. I to nie jeden, ale kilka talentów.
Szkoła podstawowa. Przypowieść o talentach. Fragment o marnowaniu talentów. Myślisz: to rozumiem, oczywiście. Ale jak one się objawiają, jak je sprawdzić?
Żaróweczka nad głową
Jako dziecko intuicyjnie czujemy, co jest naszym talentem. Wiemy, w czym jesteśmy wyjątkowo dobrzy. Robimy coś i ani się nie obejrzymy, a już minęło kilka godzin. I nawet efekt wysiłków nas zadowala, bywa, że i ludzie chwalą. To przeważnie jedna lub dwie wyjątkowe cechy, które w sobie widzimy. A co, jeśli ludzie nie chwalą nas za to, co zrobiliśmy? Wtedy wydaje nam się, że to wyszło dobrze, normalnie, ale nie pojawia się żadna żaróweczka nad głową, że to talent. Robimy to po prostu dalej, nie zastanawiając się zbytnio nad tą czynnością.
Zdolności (nie)zwyczajne
Tymczasem nawet te umiejętności, z których posiadania nie zdajemy sobie sprawy, mogą okazać się talentem. Czasem to rzeczy dość abstrakcyjne, o których trudno myśleć w tych kategoriach, np. zbieranie informacji (talent Input). Ok, ale czy to czyni mnie wyjątkową (ym)? Input można wykorzystać na przykład przy zdobywaniu eksperckiej wiedzy, przy porządkowaniu danych i ich zarządzaniu, zbieraniu inspiracji. Może być też fundamentem dla wykształcenia umiejętności strategicznych. Osoba z tą umiejętnością jest pewnie kolekcjonerem, a więc ma jakąś pasję i może nią zarazić lub zaciekawić innych. Może też pozostać zwykłym łowcą, który swoje zdobycze trzyma na pokaz lub nie chce mu się nic z nimi robić, ale to temat na inny post 😉
Talent to punkt wyjścia
Zbieranie danych i inne nieoczywiste talenty odkryłam dzięki testowi Gallupa – rewelacyjnemu badaniu psychometrycznemu, które pomaga odkryć zdolności i zamienić je w mocne strony. W rozumieniu Gallupa talent to początek, reszta zależy od nas. Jeśli będziemy pracować nad swoimi zdolnościami, ułatwią nam nasze życie i sprawią, że będziemy działać bardziej świadomie. Według Gallupa każdy z nas ma aż 5 kluczowych talentów (wow, jest nad czym pracować 🙂
Cienie talentów
Talenty to nie tylko możliwości, ale też ograniczenia. Jeśli za bardzo pofolgujemy sobie, mogą nas przytłoczyć i wywieźć na manowce. Samo życie, prawda? Bardzo często nie wykorzystujemy swojego potencjału, a to może skutkować pojawieniem się niepokoju, napięć w ciele, poczuciem pustki, a nawet depresji.
Kierunek: ty
Nie sposób prowadzić życia „na niby”, studiować nie to, czego się chce, pracować za karę, czy wyjść za kogoś, bo mama kazała. Tak samo trudno jest żyć wbrew swoim zdolnościom, nawet jeśli one nie podobają się najbliższym czy chłopakowi. Dlatego uważam, że warto rzucić niechcianą pracę czy znajomych, którzy nie wzmacniają (oczywiście w granicach rozsądku). Dobrze jest usiąść i zapytać samej siebie, czego się w życiu chce. Czasem nawet „nieprzyszłościowe” studia okażą się wartościowe, jeśli wyciągniemy z nich, to co ważne i spożytkujemy je. A nawet jeśli spróbujemy tego i nie wyjdzie, to jest to „nasze” i podjęliśmy próbę. Bierzemy to, co jest, ale i skutki własnego postępowania.
Nie jesteś do dupy!
Talenty to druga natura. Mogą nim być zdolności nawiązywania relacji. Na przykład jeśli ktoś jest ekspertem w jakimś temacie i jednocześnie czyimś szefem, który okazuje się zbyt „miękki”, nie oznacza, że jest do dupy. Może warto inaczej spojrzeć na zarządzanie zespołem, poszukać rozwiązania, a przede wszystkim docenić to, co się ma. To właśnie mocne strony nas budują, a nie wytykanie wad. Jestem wielką zwolenniczką rozwijania mocnych stron. Bo co jeśli w szkole byliśmy słabi z matematyki i ślęczeliśmy wieczorami nad ułamkami, a w życiu dorosłym dalej (prawdopodobnie) nie będziemy orłami w tej dziedzinie? Wiem, że to „nieszkolne” podejście i jeszcze się taki nie urodził, coby wszystkim dogodził. Róbmy swoje 😉
P.S. To nie jest reklama testów Gallupa, a opis moich osobistych doświadczeń z narzędziem. Polecam!
